Сіманаў: Кошт венесуэльскай нафты для Менска знішчальны

Усе беларускія праекты дастаўкі энерганосьбітаў - абсалютна негрунтоўныя, лічаць расейскія эксперты.

«Расея ніяк не можа блакаваць пастаўкі нафты праз Адэсу або газу праз Літву, - заявіў карэспандэнту часопіса «Нафта Расеі» Канстанцін Сіманаў, генеральны дырэктар Фонду нацыянальнай энергетычнай бяспекі.

- Іншая справа, што ўсе гэтыя праекты - абсалютна негрунтоўныя з эканамічнага пункту гледжання. Пачнем з газу. Менск мае намер атрымліваць СПГ з Літвы. Ну і выдатна - ды толькі адкуль у Літвы СПГ? Яго там і не будзе ў бліжэйшай будучыні. Сёння шмат балбатні пра стварэнне СПГ-тэрміналаў у балтыйскім рэгіёне, але нават будаўніцтва аналагічнага аб'екта ў польскім Свінаусці пакуль ідзе павольнымі тэмпамі. А ёсць жа і яшчэ адна праблема - абмежаваная праходнасць балтыйскіх праліваў, на якую на здзіўленне мала звяртаюць увагі.

Цяпер пра нафту. Менск мае намер закупляць яе ў Венесуэлы і затым везці яе праз Адэсу ці Прыбалтыку... Вось вам прыкладная эканоміка гэтага працэсу. Комплекс аперацый па перапампоўванні сыравіны з танкера ў партовае сховішча адэскага марскога гандлёвага порта каштуе прыкладна 7,3 даляры за 1 т. Затым адтуль нафта перагружаецца ў чыгуначны рухомы састаў - гэта яшчэ 5,9 даляраў за 1 т. Захоўванне вуглевадародаў у порце таксама платнае. Аплачваецца таксама выкарыстанне тэрыторыі порта пры выкананні пагрузкі ў чыгуначныя цыстэрны (1,8 даляраў за 1 т). Стаўка закрытага захоўвання экспартна-імпартных і транзітных грузаў за кожныя суткі льготнага тэрміну (60 сутак пасля чатырох дзён бясплатнага тэхналагічнага захоўвання) складае 0,08 украінскай грыўны за 1 т. Так як партыя нафты роўная 80 тыс. т вывозіцца з тэрыторыі порта на працягу 20 сутак, кошт яе захоўвання не перавышае 0,1 даляра за 1 т. Такім чынам, выніковы кошт перавалкі сыравіны ў адэскім порце складае каля 15 даляраў за 1 т.

Далей ажыццяўляецца транспарціроўка нафты праз Украіну. Насуперак папулярнаму меркаванню пра тое, што Расея нечаму там перашкаджае, Кіеў дае льготы на транзіт. За правоз 10 т нафты на 1 км Беларусь плаціць 0,27 даляраў. Так як працягласць маршруту з Адэсы да беларускай мяжы складае 945 км, то кошт перавозкі чыгуначным транспартам складае 25,51 даляра за 1 т. Так што дастаўка «чорнага золата» абыйдзецца прыкладна ў 40 даляраў за 1 т. Што ж тычыцца трубаправода, то нават «аранжавы» Юшчанка не змог «разгарнуць» трубу Адэса - Броды для казахскай нафты. Таму што гэта нерэнтабельна. Што ўжо казаць пра сыравіну з Венесуэлы, якая павінна папярэдне перасекчы ўсю Атлантыку.

Цяпер - Прыбалтыка. Агульныя транспартныя выдаткі на дастаўку 1 т венесуэльскай нафты з порта Клайпеда да Наваполацкага НПЗ склалі б 35-40 даляраў. Танней за ўсё вазіць праз эстонскую Муугу, але гэты порт здольны прапускаць толькі два танкеры з партыямі па 80 тыс. т за месяц. Увогуле, не дзіўна, што «чорнае золата» з Венесуэлы абыходзілася Беларусі ў першым паўгоддзі 2010 г. у сярэднім у 656 даляраў за 1 т. Лічба для Менска знішчальная. Уласна кажучы, не дзіўна, што перапрацоўка нафты ў першым паўгоддзі ў яго ўпала на 50%.