Пад «рабскі» дэкрэт пакуль трапляюць 13 тысяч чалавек

Заложнікамі дэкрэта №9 стануць 13047 чалавек - такая агульная сярэдняспісачная колькасць працаўнікоў 9 дрэваапрацоўчых прадпрыемстваў.

У параўнанні з вынікамі 2011 года сярэдняспісачная колькасць па ўсім прадпрыемствам (Віцебскдрэў, Гомельдрэў, Магілёўдрэў, Барысаўдрэў, Івацэвічдрэў, Мазырдрэў, Мастоўдрэў, ФанДАК і Рэчыцадрэў) скарацілася ўсяго на 95 чалавек: на асобных прадпрыемствах былі зафіксаваныя больш значныя скарачэнні/прырост колькасці.

Так, на Івацэвічдрэве, якое Лукашэнка наведаў першым і звольніў там кіраўніка канцэрна Беллеспаперапрам, паставіўшы яго на чале прадпрыемства, колькасць супрацоўнікаў за першае паўгоддзе вырасла на 57 чалавек - з 1096 да 1153. Верагодна таму ідэя дэкрэта аб працоўным рабстве «ўдарыла ў галаву» Лукашэнкі толькі на Барысаўдрэве, дзе за паўгода колькасць супрацоўнікаў скарацілася на 9% - з 1097 да 999 чалавек, піша АФН.

Пры гэтым на Барысаўдрэве зусім не самая надзвычайная сітуацыя. Напрыклад, на Мазырдрэве колькасць знізілася больш чым удвая - з 79 чалавек да 35. З тых прадпрыемстваў, якія наведаў Лукашэнка ў апошні час, самае вялікае адноснае скарачэнне за першае паўгоддзе бягучага года на Магілёўдрэве - больш чым на 12% (з 583 да 514 чалавек), на Віцебскдрэве скарачэнне было мінімальным - усяго 33 чалавекі - з 3043 да 3010 чалавек. Так што Барысаўдрэву было наканавана ўвайсці ў гісторыю, верагодна, з-за свайго асераднення.

І хоць праблема з адтокам кадраў існуе, яна выглядае не такой ужо крытычнай, каб уводзіць надзвычайныя меры з рызыкай атрымаць санкцыі з боку МАП. Зрэшты, не варта забываць, што дзеянне дэкрэта распаўсюджваецца на будаўнікоў і іншых падрадчыкаў, якія ўдзельнічаюць у мадэрнізацыі прадпрыемстваў дрэваапрацоўкі.

Дзіўна, што Лукашэнку не прыйшла ў галаву ідэя задзейнічаць у прымусовай мадэрнізацыі яшчэ і акцыянераў пералічаных прадпрыемстваў, чые правы відавочна парушаныя дэкрэтам №9. Зрэшты, яшчэ больш характэрным з'яўляецца той факт, што гэтых акцыянераў ў 3 разы больш чым тых, якія працуюць у 9 ААТ - на 13 тысяч працоўных больш за 40 тысяч акцыянераў (адны і тыя ж людзі могуць быць акцыянерамі ў розных ААТ). Самая ўнікальная сітуацыя складваецца ў Мазырдрэве - тут на 35 якія працоўных прыходзіцца амаль 7,5 тысяч акцыянераў - фізічных асоб і адзін акцыянер - юрыдычная асоба.

У сярэднім на аднаго чалавека, які працуе ў буйных ААТ прыходзіцца па 3 акцыянера. І толькі на Віцебскдрэве колькасць акцыянераў не дацягвае да колькасці работнікаў - 1700 супраць каля 2000.

Так што цалкам можна было б адправіць на абавязковыя неаплатныя суботнікі яшчэ і акцыянераў, абвясціўшы, напрыклад, што любыя дывідэнды павінны быць акцыянерам «заробленыя» ці вернутыя пры немагчымасці адпрацоўкі.

Аднак гэтая «несправядлівасць» ужо ў хуткім часе можа быць выпраўленая ў іншым ужо нашумелым, але яшчэ не прынятым ўказе - пра ўладальніцкі нагляд. Бо менавіта ў такіх ААТ, акцыі якіх распыленыя сярод вялікай колькасці мінарытарыяў-фізічных асоб, дзяржава мае намер «абараніць» іх інтарэсы шляхам перадачы іх правоў прадстаўніку дзяржавы.