Андрэй Бастунец: З Сурапіным не праводзяцца следчыя дзеянні

Намеснік старшыні БАЖ лічыць, што затрыманага журналіста могуць вызваліць пасля экспертызы канфіскаванай у яго тэхнікі.

Аляксандр Лукашэнка паабяцаў 30 ліпеня агучыць меры адказнасці ў адносінах да асоб, якія дапусцілі незаконнае перасячэнне мяжы шведскім лёгкаматорным самалётам з плюшавымі мядзведзямі. Бацькі журналіста Антона Сурапіна, які знаходзіцца ў СІЗА КДБ па падазрэнні ў дачыненні да дадзенага інцыдэнту, спадзяюцца, што ў панядзелак іх сын выйдзе на волю. Наколькі апраўданыя такія чаканні?

Сітуацыю для «Завтра твоей страны» каментуе намеснік старшыні Беларускай асацыяцыі журналістаў, юрыст Андрэй Бастунец:

- Наколькі я зразумеў, у заяве кіраўніка дзяржавы, размова ішла аб аргвысновах у дачыненні да службовых асоб, якія дапусцілі парушэнне мяжы, і Сурапіна яно ніяк не датычылася. Журналіст зараз знаходзіцца ў падпарадкаванні следчых органаў. І хоць я лічу, што яго даўно ўжо павінны былі выпусціць, але не думаю, што гэта неяк будзе звязана са словамі Лукашэнки.

- Колькі Сурапіна яшчэ могуць пратрымаць у следчым ізалятары? Што з ім наогул можа адбывацца ў цяперашні час?

- Шчыра кажучы, я спадзяваўся, што Сурапіна адпусцяць яшчэ ў мінулы панядзелак, калі яму альбо павінны былі прад'яўляць абвінавачванне, альбо змяняць меру стрымання. Па той інфармацыі, якая прасочвалася, можна было зрабіць выснову, што журналіст ні ў чым не вінаваты.

Я думаю, што Сурапін можа выйсці на волю, калі будзе праведзена экспертыза канфіскаванага ў яго кампутара і фотатэхнікі. І калі гэтая экспертыза не пакажа ўдзел Антона ў дзеяннях з парушэннем мяжы, то, па ідэі, ён павінен быць адпушчаны.

Наколькі я разумею, ніякіх іншых следчых дзеянняў з Сурапіным, па вялікім рахунку, не праводзіцца. Ён проста сядзіць і чакае, калі завершыцца экспертыза.

- Чаму ўлады хаваюць ўсю інфармацыю, што датычыцца дадзенага выпадку, у тым ліку і Антона Сурапіна?

- Яшчэ некалькі гадоў таму была выдадзена сумесная пастанова шэрагу сілавых структур, у якой ішла гаворка аб парадку прадастаўлення інфармацыі аб карупцыйных справах або справах, якія выклікалі шырокі грамадскі рэзананс. Замест таго, каб забяспечыць галоснасць у разглядзе такіх спраў, гэтыя органы прапісалі максімальную закрытасць інфармацыі ў такіх справах.

Следству ў Беларусі камфортней працаваць ва ўмовах, калі грамадства мінімальна інфармавана аб тым, што адбываецца. Хоць, напрыклад, інфармацыя аб працэсуальным статусе Антона Сурапіна і тых дзеяннях, якіх з ім праводзяцца, ніяк не можа адносіцца да тайны следства.