Андрэй Шарэнда: Рэжыму Лукашэнкі трэба зламаць хрыбет
11- 20.02.2024, 16:52
- 23,146
Муж палітзняволенай заклікае сусветную супольнасць да рашучых дзеянняў.
Сёння стала вядома, што ў бабруйскай калоніі №2 памёр палітычны вязень, былы сябра партыі «
Грамада» Ігар Леднік. Яму было 64 гады.
Гэта ўжо сёмая вядомая смерць палітвязня ў беларускай турме. Сайт Charter97.org звярнуўся па каментар да актывіста грамадзянскай кампаніі «Еўрапейская Беларусь», мужа палітзняволенай Паліны Шарэнды-Панасюк Андрэя Шарэнды:
- Здарэнне з Ігарам Леднікам - палітычнае заказное забойства. Трэба называць рэчы сваімі імёнамі. Калі чалавека з інваліднасцю паводле надуманага артыкула прысуджаюць да трох гадоў калоніі, то і суддзя, і пракурор, і іншыя ведаюць, што адпраўляюць яго на верную смерць. Віна цалкам ляжыць на рэжыме Лукашэнкі.
Падкрэслю, што смерці палітвязняў сталі больш частымі. Толькі за апошнія паўгода гэта ўжо чацвёртая смерць. Лукашэнка - сапраўдны маньяк. Ён бачыць, што ягоныя злачынствы застаюцца беспакаранымі. Калі найбліжэйшым часам ён не атрымае належны адказ, то, на жаль, гэта працягнецца.
Я настойліва заклікаю міжнародную супольнасць не адмахвацца размовамі аб «празмернай заклапочанасці», а рашуча дзейнічаць, каб выратаваць жыцці людзей.
Ужо больш за год няма інфармацыі пра палітвязня, лідара беларускай апазіцыі Мікалая Статкевіча.
Яму прысудзілі 13 гадоў, але свой тэрмін ён адбывае ў асаблівым рэжыме. Я размаўляў з многімі былымі зняволенымі, яны кажуць, што больш за пяць гадоў асаблівага рэжыму вельмі складана вытрымаць. Калі ж гэты адмысловы рэжым чаргуецца са сталым змяшчэннем у ШІЗА і ПКТ - гэта проста катаванне.
Не варта забывацца, што Мікалаю Статкевічу ўжо 67 гадоў. За сваё жыццё ён прайшоў шмат выпрабаванняў. У сувязі з тым, што ад яго ўжо больш за год не прыходзяць лісты, да яго не пускаюць адваката, то ўзнікае вялікае пытанне: а ці жывы Мікола Статкевіч? Галоўная рэдактарка сайта Charter97.org Наталля Радзіна некалькі месяцаў таму ўжо ўздымала гэтае пытанне, і я да яго далучаюся. Пакажыце Мікалая Статкевіча!
Мы чакаем ад міжнароднай супольнасці рэзкія крокі, каб зламаць хрыбет рэжыму Лукашэнкі. У сітуацыі са Статкевічам тэрмін ідзе даслоўна на дні, яго трэба ратаваць.
- Ці ёсць нейкія весткі з калоніі пра вашу жонку Паліну?
- Пачну з таго, што забітага лідара расейскай апазіцыі Аляксея Навальнага змяшчалі ў ШІЗА 27 разоў.
У Паліны ж па стане на восень мінулага года было як мінімум 32 змяшчэнні ў ШІЗА, яшчэ практычна паўгода яна правяла ў ПКТ. Прычым умовы ў беларускіх турмах нашмат горшыя, чым у расейскіх.
Умовы ў беларускіх штрафных ізалятарах ці карцэрах больш нагадваюць умовы ГУЛАГаў ці канцлагераў. У Паліны, відавочна, ёсць вялікія праблемы са здароўем. Усе нашы патрабаванні да калоніі правесці медыцынскае абследаванне былі праігнараваныя. На жаль, ад Паліны ўжо два месяцы няма вестак.
Можна сказаць, што Паліна паўтарае лёс Аляксея Навальнага. Падкрэслю, што да заканчэння чарговага тэрміна Паліны застаецца 100 дзён. Нам усім трэба дабівацца таго, каб яна выйшла на волю. Для гэтага ціск міжнароднай супольнасці павінен быць не на словах, а на справе.
Перадумова дабрабыту Еўропы - у свабодай Беларусі. Калі ж за некалькі дзясяткаў кіламетраў ад Вільні забіваюць палітвязняў, то пра якую бяспеку можна казаць?
Што да забойства Аляксея Навальнага, то мы бачым, што дыктатары вучацца адзін у аднаго. Смерць Навальнага - гэта практычна паўтарэнне забойства беларусаў Вітольда Ашурка, Алеся Пушкіна. Спачатку чалавека змучваюць бясконцымі этапамі, пасадкамі ў ШІЗА і ПКТ, а потым альбо проста не надаюць дапамогу, альбо дапамагаюць пакінуць жыццё атручваннем. У такім стане арганізму шмат не трэба, дастаткова невялікага ўздзеяння.
Падзеі з Аляксеем і тое, што адбываецца ў беларускіх турмах - звёны аднаго ланцуга. Санкцыі, якія цяпер уводзяцца супраць рэжыму Пуціна, сіметрычна павінны ўводзіцца і ў дачыненні да Лукашэнкі. Інакш сэнсу ў іх не будзе.