"Хутчэй за ўсё, гэта абярэг. "
==
Хутчэй за ўсё, гэта бушпрыт Дракара варягау. Сама VIII-X стагодзе расквет экспансіі вікінгау на Усход Балтыкі.
Можа гэта быу ганаровы ваенны трафей тутэйшага кнежа-кунга.
І што, ніхто не асмеліўся выказаць здагадку, што гэтае бервяно калісьці стаяла вертыкальна і было татэмным слупам з выявай крумкача? Ну відавочна ж - вочы, дзюба, дзе вы там цмока бачыце.
ХХ век это век моего рождения. Хорошо даже дома деревянные сохраняются, а тут бревно.
АдказацьВот если бы Х век.
"Хутчэй за ўсё, гэта абярэг. "
Адказаць==
Хутчэй за ўсё, гэта бушпрыт Дракара варягау. Сама VIII-X стагодзе расквет экспансіі вікінгау на Усход Балтыкі.
Можа гэта быу ганаровы ваенны трафей тутэйшага кнежа-кунга.
Это не дракон и не бушприт дракара. Это цмок. Известный древний балтский символ-оберег.
АдказацьЦмок, то трохі іншае.
АдказацьНашы ганаровыя вольныя балцкіе продкі трымалі у хатах жывёлу плазуна ахоўніка сям'і "Жывату, Живойту". Гадавалі яе малаком. Ён быу связным з памёрлымі продкамі у ВелсГале (Край бога Велса), якія дапамагалі удачай поспехам і клапаціліся пра сваех нашчадкаў.
Пра гэта падрабязна апісаў у кнізе "Запіскі аб Масковіі", выдадзенай у Вене ў 1549 г Жыгімонт Герберштайн - пасол Аўстра-Венгрыі у Масковію ў 1517 - 1526 гадах.
Потым аб гэтай балцкай рэлігіознай асаблівасці есчэ напісаў Стрыйкоўскі.
«Её (змею) так почитали, что каждый жмудин, литвин и прусс держал в доме змея и поил его молоком». © Stryjkowski, 1846.
Але у легендах балтаў-ліцвінаў (продкаў сучасн. беларусаў) цмок (агнявы цмок) нешта іншае?
І што, ніхто не асмеліўся выказаць здагадку, што гэтае бервяно калісьці стаяла вертыкальна і было татэмным слупам з выявай крумкача? Ну відавочна ж - вочы, дзюба, дзе вы там цмока бачыце.
Адказаць