Аляксандр Каваленка: Расейскія акупанты нездарма пераселі на матацыклы
11- 20.05.2025, 15:47
- 26,422

РФ назапашвае танкі.
Расея назапашвае сілы на лініі фронту для новага наступу ва Украіне. «Пуцін паспрабуе забраць усю зямлю, якую зможа атрымаць, аж да ўскраін Кіева», — заявіў тэлеканалу CNN прадстаўнік ЗША.
Наколькі гэта рэальна? Сваю ацэнку таго, што адбываецца на фронце Charter97.org даў ваенны аглядальнік групы «Інфармацыйны супраціў» Аляксандр Каваленка:
- Гэта магчыма ў двух момантах. Па-першае, сітуацыя будзе залежаць ад таго, ці будзе замірэнне ва Украіне. Рэч у тым, што калі раптам (хоць я ў гэта абсалютна не веру) будзе ўстаноўленае нейкае замірэнне, то Расея будзе страчваць менш асабовага складу і тэхнікі ў падчас баявых дзеянняў, страты будуць зведзеныя практычна да нуля, але пры гэтым у яе працягне працаваць ваенна-прамысловы комплекс і будзе працягвацца мабілізацыя.
Тады, у пэўнай перспектыве, напрыклад — праз год, Расея зможа мець 1 мільён 200 тысяч асабовага складу сваіх войскаў. Цяпер у яе прыкладна 650 тысяч наземных войскаў у зоне баявых дзеянняў ва Украіне, а праз год, дапусцім, будзе ўжо больш за мільён.
І вось пытанне: ці будуць яны трымаць салдат на ўтрыманні або адпраўляць іх зноў у мясасечкі? Тое ж самае і з тэхнікай: за гэты год яны змогуць значна аднавіць баяздольнасць падраздзяленняў, іх камплектацыю ў тэхніцы — за кошт рамонту, вытворчасці, аднаўлення савецкай спадчыны і гэтак далей.
Гэта значыць праз год у іх будзе дастаткова тэхнікі, каб забяспечыць адразу два франты — і ўкраінскі, і Еўрапейскі. Таму пагроза досыць вялікая.
Але ёсць яшчэ і другі сцэнар, пра які мала хто кажа і рэдка згадваюць. Цяпер Расея пераходзіць да маштабнага летняга наступу ва Украіне, і асноўная мэта гэтага наступу — выйсці да буйных гарадоў, такіх як Канстанцінаўка, Северск, Баравая, Купянск і ахапіць Пакроўск па флангах.
Мэта ўсяго гэтага - да асенне-зімовага перыяду атрымаць магчымасць праводзіць гарадскія баі там, дзе тэхніка не адыгрывае ключавой ролі. Там, дзе важныя пяхотныя падраздзяленні, штурмавыя групы, артылерыя і авіяцыя, ну і, вядома, FPV-дроны, якія апошнім часам актыўна выкарыстоўваюцца.
У летні перыяд расейскія войскі будуць дзейнічаць у асноўным матацыклетнымі падраздзяленнямі. Цяпер расейскія войскі камплектуюцца матацыкламі, квадрацыкламі і багі на ўзроўні адна адзінка асабовага складу — адзін матацыкл.
Вось яны зыходзяць з такога разліку, і ўся летняя кампанія будзе праходзіць менавіта ў такім рэжыме.
Узнікае пытанне: а дзе ж танкі, дзе бранятэхніка? А гэта цяпер эканомяць, ідзе татальная эканомія танкаў і бронемашын. Вядома, яны будуць выкарыстоўвацца, але не ў такой колькасці, як гэта было, напрыклад, у 2024 годзе, а прыкладна ў 3-4 разы менш.
І вось гэтыя летнія і восеньскія месяцы — скажам, 3-4-5 месяцаў, паўгода - дазволяць Расеі ўсё ж такі назапашваць механізаваную, цяжкабраняваную тэхніку ў плюс, у адрозненне ад 2023 і 2024 гадоў, калі яны проста страчвалі больш тэхнікі, чым выраблялі, аднаўлялі і рамантавалі.
Таму існуе рэальная пагроза таго, што Расея ўжо цяпер назапашвае сур'ёзную механізаваную цяжкабраняваную кампаненту, паралельна праводзячы актыўныя баявыя дзеянні ва Украіне.
І ўжо, дапусцім, да 2026 года ў іх будзе ўжо дастаткова сіл і тэхнікі для правядзення агульнавайсковай аперацыі супраць невялікіх еўрапейскіх краін — Літвы, Латвіі, Эстоніі, часткова Польшчы, з прарывам па Сувалцкім калідоры да Калінінградскай вобласці.
- Гэта магчыма толькі бліжэй да 2026 года? Ці ўсё ж раней?
- Да 2026-га. Таму што пачынаць такое цяпер - самагубства. Цяпер яны нічога не могуць сабе дазволіць, паколькі цалкам і абсалютна завязаныя на вайне ва Украіне і не могуць паўнавартасна падрыхтаваць тыя ўдарныя групоўкі, якія патрэбныя, напрыклад, для захопу Эстоніі або прарыву па Сувалцкім калідоры.
Проста няма ў іх цяпер такіх рэсурсаў. Але калі будзе замірэнне, то ўжо праз паўгода ці год у іх будзе больш чым дастатковы рэсурс. У другім жа сцэнары гэта будзе трохі расцягнута ў часе.
І абавязкова трэба сказаць, што пры другім сцэнары спатрэбіцца правядзенне ўсеагульнай мабілізацыі — не нейкі частковай, нефармальнай, а менавіта ўсеагульнай, каб забяспечыць дастатковую колькасць людскіх рэсурсаў.