Пяцігадовы ўкраінец прабег марафон у памяць аб загінулым дзядулі
4- 31.05.2025, 11:09
- 3,080

Вячаслаў Вараной удзельнічаў падчас выратавальнай місіі ў Марыупалі.
Пяцігадовы ўкраінец Дзмітрый Даневіч узяў удзел у дабрачынным марафоне Run4Victory, які прайшоў у траўні ў Кіеве і іншых гарадах Украіны пад лозунгам «Бяжым за тых, хто змагаецца. Памятаем тых, хто аддаў жыццё». Ён прабег дыстанцыю ў памяць аб сваім дзядулі, палкоўніку Вячаславе Вараным, які загінуў падчас выратавальнай місіі ў Марыупалі ў 2022 годзе.
Дзіму было ўсяго два гады, калі дзядуля загінуў. Цяпер хлопчык удзельнічае ў акцыях у яго гонар, марыць стаць вайскоўцам і кажа пра галоўнае проста: «Я бягу за ўсіх вайскоўцаў, каб мы перамаглі ў гэтай чортавай вайне».
Вячаслаў Вараной быў вайскоўцам на пенсіі, аднак з пачаткам поўнамаштабнага ўварвання вярнуўся да службы. Ён удзельнічаў у аперацыях на Кіеўшчыне, лётаў у заблакаваны Марыупаль, і быў узнагароджаны ордэнам Багдана Хмяльніцкага.
NV расказвае гэтую гісторыю ў сваім відэарэпартажы.
Дзмітрый Даневіч, удзельнік марафону Run4Victory:
- У майго дзядулі Славіка былі нейкія раненні, таму я бягу за ўсіх іншых вайскоўцаў, каб яны перамаглі нарэшце ў гэтай чортавай вайне, бо яна мяне раздражняе.
Хлопчык адолеў дыстанцыю ў дабрачынным марафоне Run4Victory.
Марыя Даневіч, маці Дзімы:
— Ён бяжыць у памяць пра свайго дзядулю, палкоўніка Варанога Вячаслава, які выконваў шмат місій у пачатку поўнамаштабнага ўварвання, у тым ліку і місіі ў Марыупалі. Ён удзельнічаў, ён двойчы лётаў і, на жаль, на другі дзень пасля другога дня нараджэння Дзімы іх борт падбілі, калі ён выконваў выратавальную місію і амаль увесь экіпаж загінуў.
Цяпер Дзіма разам з мамай і цёткай падтрымлівае памяць пра дзядулю. Разам яны ходзяць на акцыі ў падтрымку палонных азоўцаў. Бо Вячаслаў Вараной загінуў у барацьбе за іх.
Марыя Даневіч, маці Дзімы:
- Дзіма - гэта 50% майго бацькі. І візуальна, і па тэмпераменце, і па гэтых актыўнасцях усіх. Тата таксама займаўся спортам, удзельнічаў у спаборніцтвах у свой час.
Калі пачалося ўварванне, Вячаслаў Вараной быў вайскоўцам на пенсіі. Аднак, калі завёз сям'ю ў бяспечнае месца, адразу пайшоў у ТЦК. Палкоўнік удзельнічаў у аперацыях на Кіеўшчыне. А потым далучыўся да місій у блакадны Марыупаль.
Марыя Даневіч, маці Дзімы:
- А шмат чаго мы не ведаем, бо ён ніколі не прыносіў у сям'ю сваю працу. Усё заўсёды заставалася за дзвярыма, каб мы ніколі за яго не хваляваліся. Але ўжо зараз, маючы стасункі з яго пабрацімамі, мы даведаемся, што ён і ў Афганістане, выяўляецца, быў, і, у Паднябеснай, у яго ёсць ордэн Багдана Хмяльніцкага.
Дзіма амаль не памятае дзядулю. Але расказвае пра яго толькі з цяплом і нават хоча стаць як ён.
Дзмітрый Даневіч, удзельнік марафону Run4Victory:
- Ён быў добрым дзядулем, ён мне вельмі падабаўся, і я хацеў бы яшчэ з ім сустрэцца, бо я за ім вельмі сумую. Я не ведаю, якую прафесію абраць, таму я хачу стаць вайскоўцам, мусіць.
Сям'я падкрэслівае важнасць ушанавання памяці загінулых
Марыя Даневіч, маці Дзімы:
- І пра яго ўспамінаецца заўсёды з усмешкай і з радаснымі эмоцыямі. І мы вельмі рады, што ўсё гэта было, і вельмі шкада, што яны ў нас яго забралі, бо вельмі шмат добрага, што мусіла б быць. [Важна], каб людзі ведалі, што нам не абыякава, каб людзі памяталі, якім коштам даецца мір, і каб не было «якая розніца», бо гэта баліць больш за ўсё - «якая розніца».