24 чэрвеня 2025, aўторак, 21:13
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Foreign Policy: Расея апынулася ў стратэгічным тупіку

2
Foreign Policy: Расея апынулася ў стратэгічным тупіку
Ілюстрацыя: Federico Yankelevich для Foreign Policy

Пуцін - не гросмайстар, а азартны гулец.

Пуцін імкнецца не да стратэгічнага лідарства, а да ўтрымання ўлады ўсялякім коштам. Ягоныя дзеянні на міжнароднай арэне - не прадуманы геапалітычны план, а Серыя рызыкоўных крокаў, накіраваных на дэстабілізацыю Захаду, піша выданне Foreign Policy (пераклад - сайт Charter97.org).

З пачаткам другога тэрміну Дональда Трампа адміністрацыя ЗША аслабіла падтрымку Украіны і пачала збліжэнне з Расеяй. Насуперак ранейшаму курсу, Вашынгтон цяпер спрабуе навязаць Кіеву мірнае пагадненне, выгаднае Маскве.

Пуцін даўно выкарыстоўвае метады КДБ: дэзінфармацыю, прапаганду і падрыў дэмакратыі. Ягоная мэта - не пашырэнне ўплыву, а ліквідацыя пагроз рэжыму. Пасля Майдана і зрынання Януковіча ў 2014 годзе ён анэксаваў Крым і пачаў гібрыдную вайну, выкарыстоўваючы троль-фабрыкі і ўмяшанне ў выбары.

Супрацьстаянне з Захадам стала для Пуціна спосабам легітымізацыі ўлады ўнутры краіны. Ён прасоўвае вобраз «апірышча традыцыйных каштоўнасцяў «у барацьбе з «заняпадам Захаду». Аднак ягоная агрэсія справакавала зваротны эфект: NАТО ўмацавалася, а Еўропа пачала пераўзбраенне. Фінляндыя і Швэцыя далучыліся да Альянсу, а краіны ЕЗ узмацняюць абарону.

Сёння Расея ізаляваная. Яе супольнікі - Іран і КНДР — слабыя рэжымы. Кітай, нягледзячы на бачную падтрымку, асцярожны: Пекін не стане рызыкаваць эканомікай дзеля амбіцый Крамля. Пуцін апынуўся ў стратэгічным тупіку, дзе агрэсія — не сіла, а спроба схаваць унутраную ўразлівасць.

Напісаць каментар 2

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках