28 лiпеня 2025, панядзелак, 1:40
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

«Едзь. І калі нешта здарыцца, будзеш вінаватая»

5
«Едзь. І калі нешта здарыцца, будзеш вінаватая»

Беларускі лекар расказаў аб праблеме размеркавання медыкаў.

Нядаўна беларуска паскардзілася ў TikTok на размеркаванне пасля заканчэння медыцынскага ўніверсітэта. Са слоў лекаркі, яе адправілі ў вёску, дзе ў яе няма жылля, а дарога да месца працы праблемная.

Са слязамі на вачах дзяўчына расказала, што пайсці вучыцца па мэтавым накіраванні было не ейным жаданнем, а цяпер яна не можа скасаваць кантракт, пакуль не адпрацуе пяць гадоў. Боль беларускі высмеялі прапагандысты, накінуўшыся са злымі каментарамі.

- У 17 гадоў юрыдычныя пастановы прымаюць бацькі. Фактычна, яны прадаюць сваё дзіця дзяржаве на пяць гадоў. Тут можна дыскутаваць, ці разумела дзяўчына, на што ішла, — каментуе сітуацыю лекар і прафзвязны актывіст Станіслаў Салавей у эфіры «Обычного утра».

- Калі спытаць лекараў, якія ўжо працуюць, кім яны хацелі стаць, калі паступалі ў медыцынскі ўніверсітэт, упэўнены, больш за палову скажуць не сваю спецыяльнасць. Так было са мной, з многімі сябрамі.

Паступаючы ў медыцынскі, ты маеш вельмі аддаленае паняцце, што такое медыцына ў прынцыпе і як яна працуе. Мэтавае размеркаванне забівае матывацыю вучыцца, бо ты ўжо ведаеш, што паедзеш туды, куды не хочаш, працаваць тым, кім не хочаш.

І пры гэтым мы страчваем спецыялістаў. У працэсе навучання можа высветліцца, што студэнт, які ўзяў мэтавае накіраванне ў амбулаторыю на ўмоўнага тэрапеўта, напраўду геніяльны хірург. А той, хто ўзяў на хірурга — баіцца крыві і не вытрымлівае аперацый. Тады мы атрымаем дрэннага хірурга, які павінен ім пяць гадоў адпрацаваць, і тэрапеўта, які ім не хоча і не ўмее быць.

Дзяўчына кажа, што не гатовая, не ведае, што ёй рабіць. Але не, ёй кажуць: «Едзь». І калі нешта здарыцца, будзе вінаватая яна. Хоць яна адкрыта кажа: «Я не ўмею».

І, на жаль, былі выпадкі, якія прыводзілі да цяжкіх траўмаў і смерці з-за неспрактыкаванасці, ненавучанасці лекараў, якіх адправілі ў аддаленыя месцы.

Салавей адзначае, што сёння 80% месцаў у медыцынскім універсітэце Беларусі - мэтавыя. Выходзіць, калі малады чалавек прымае пастанову стаць лекарам, павінен ісці на такія ўмовы — альбо зусім не паступаць на лекара ці ж з'язджаць у іншую краіну.

- Праца ўлады - клопат пра здароўе насельніцтва. Адпраўляць недавучанага лекара бескарысна. Можна падаць у прыклад раённы горад Віцебскай вобласці, які знаходзіцца за 25 км ад Оршы, куды прывезлі чалавека з цяжкім нажавым раненнем, а там працуе хірург першага года працы. Ён разумее, што не спраўляецца, выклікае загадчыка, які таксама першага года працы.

Яны выклікалі лекараў з Віцебску, але пакуль яны ехалі, пацыент памёр. Камісія, якая гэтая разбірала, што яна можа зрабіць? Два лекары - першагодкі. Немагчыма за год навучыцца ўсёй хірургіі. Таму ўлады кажуць: «Вось вам лекар, ён да вас едзе». Але калі нешта адбываецца, адказнасць перакладаецца.

Мэтавай адукацыі няма практычна ў аніводнай нармальнай краіне ў свеце.

Калі мы паглядзім на досвед Літвы, то ўсё развязваецца вельмі проста — ствараюцца ўмовы, каб лекару было выгадна прыехаць у рэгіёны.

Калі паглядзець на досвед Польшчы, то там экспэртныя цэнтры, якія аперуюць найскладанейшыя паталогіі, раскіданыя па ўсім краі. Гэта значыць там ёсць жыццё па-за сталіцай. А ў нас ёсць жыццё ў абласных гарадах, сталіцы, а ў астатніх месцах — ну, нешта там, трэба кагосьці саслаць. Зрабіць так, каб там людзі хацелі жыць - у галаву чамусьці не прыходзіць.

Напісаць каментар 5

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках