50 дзён Трампа для Пуціна
8- Віталь Портнікаў
- 22.07.2025, 10:06
- 5,394

Прэзідэнту ЗША давядзецца прымаць пастановы.
Тэрмін, які Дональд Трамп устанавіў для Уладзіміра Пуціна з мэтай дасягнення дамоўленасці аб заканчэнні расейска-ўкраінскай вайны, дагэтуль застаецца адной з самых абмяркоўваных тэм, звязаных з апошнімі заявамі былога амерыканскага прэзідэнта. Сапраўды, чаму менавіта 50 дзён, а не, скажам, 20 або 7?
Некаторыя думаюць, што такім чынам Трамп дае Пуціну магчымасць захапіць яшчэ частку ўкраінскай тэрыторыі. Аднак, улічваючы тэмпы наступу расейскага войска ў апошнія гады, 50 дзён - гэта занадта мала нават для выхаду на адміністрацыйныя межы анэксаваных украінскіх рэгіёнаў.
Іншыя звязваюць гэты тэрмін з ультыматумам, які Трамп аднойчы выствавіў Ірану. Тады ішла гаворка пра 60 дзён - і мала хто верыў, што па заканчэнні гэтага часу адбудзецца нешта значнае. Аднак на 61-ы дзень пачалася 12-дзённая ізраільска-іранская вайна, падчас якой ЗША нанеслі ўдары па іранскіх ядзерных аб'ектах. Гэта магло б быць сігналам: часу здаецца дастаткова, але пасля яго заканчэння Трамп можа перайсці да рашучых дзеянняў.
Зрэшты, тлумачэнне можа быць значна больш прагматычным - Трампу трэба вызначыцца са стратэгіяй у дачыненні да вайны. Відавочна, ён хоча яе закончыць, хоць бы на ўзроўні спынення агню. І зрабіць гэта да таго моманту, калі вычарпаецца дапамога, ухваленая Кангрэсам яшчэ за Байдэнам. Ад гэтай дапамогі засталося ўсяго некалькі мільярдаў даляраў - і, верагодна, яны будуць выдаткаваныя акурат за астатнія 50 дзён.
Калі б Пуцін пагадзіўся на спыненне агню, Трамп мог бы адмовіцца ад неабходнасці ўхваляць новы пакет вайсковай дапамогі і, замест гэтага, намагаць на перамовах паміж Масквой і Кіевам. Аднак Пуцін, відавочна, не мае намеру рэагаваць на ініцыятывы Трампа.
Трамп ужо пайшоў на значныя саступкі, якіх дамагаўся Крэмль: ён быў гатовы абмяркоўваць прызнанне расейскага статусу акупаваных тэрыторый — перш за ўсё Крыма, — нягледзячы на тое што гэта падрывае міжнароднае права і заахвочвае агрэсію. Ён прымусіў Украіну ўдзельнічаць у імітацыі перамоўнага працэсу, ініцыяванага Крамлём, толькі для таго, каб сарваць выкананне ультыматуму еўрапейскіх лідараў, узгодненага з ім, які прадугледжвае спыненне агню яшчэ 12 траўня. Ён нават прыпыніў вайсковую дапамогу Кіеву перад нядаўняй размовай з Пуціным - хоць пазней сцвярджаў, што не ведаў пра пастанову міністра абароны.
Тым не менш Пуцін застаўся непахісным і праігнараваў намаганні Трампа, абмежаваўшыся дзяжурнымі кампліментамі на ягоны адрас. Гэта заўважыў і сам Трамп, заявіўшы, што прыемныя размовы з расейскім лідарам кожны раз заканчваюцца новымі ўдарамі па ўкраінскіх гарадах.
Цяпер, калі вайна не закончыцца, Трампу давядзецца прымаць пастановы — як наконт новых санкцый супраць Расеі (а ён, мяркуючы з усяго, хацеў бы аслабіць ужо існыя), так і аб далейшым забеспячэнні Украіны зброяй. Цяпер гаворка ідзе пра схему, пры якой вайсковы рыштунак фінансуецца ЕЗ, але ў выпадку абвастрэння канфлікту ЗША могуць быць вымушаныя далучыцца наўпрост. Менавіта на гэта і адводзяцца Пуціну 50 дзён - пакуль яшчэ дзейнічае «спадчына Байдэна», каб той усвядоміў немагчымасць захопу ўсёй Украіны, бо менавіта гэта і ёсць сапраўдная мэта яго вайны, і пагадзіўся на замірэнне.
Калі ж Пуцін зноў адмовіцца ісці на кампраміс, Трампу давядзецца ўзмацніць ціск — і на Расею, і на яе партнёраў, а таксама даць Украіне больш зброі, але ўжо не для перамоў, а для ціску з мэтай хутчэйшага заканчэння вайны. Такім чынам, 50 дзён - гэта хутчэй магчымая эскалацыя не на ўкраінскім фронце, а ў дачыненні паміж ЗША і Расняй. Бо Пуцін не выглядае чалавекам, гатовым добраахвотна адмовіцца ад сваёй апантанасці знішчыць Украіну.
Віталь Портнікаў, vilni-media.com