«Для Лукашэнкі гэта надзвычай крыўдна»
18- 23.07.2025, 8:01
- 18,614

Дыктатару зноў нанеслі псіхалагічную траўму.
У Польшчы было выяўлена найбуйнейшае ў гісторыі краіны і адно з самых вялікіх у Еўропе радовішчаў нафты і газу. Аб'ёмы вуглевадародаў у свідравіне каля выспы Волін у Балтыйскім моры 22 мільёны тон і 5 мільярдаў кубаметраў адпаведна.
Літаральна на наступны дзень Аляксандр Лукашэнка сабраў на нараду аб здабычы вуглевадародаў і запатрабаваў «свідраваць і свідраваць» у пошуках новых радовішчаў.
- Нарада, якую ён сабраў адразу пасля таго, як стала вядома аб адкрыцці радовішча ў Польшчы — вядома, супадзенне, — з іроніяй прымеціў эканамічны аглядальнік Андрэй Махоўскі ў эфіры «Еўрарадыё». - А наогул гэта крыўдна.
Няма ў свеце справядлівасці: 30 гадоў Лукашэнка кажа: «Я адчуваю, у нас ёсць нафта», трэба толькі знайсці. А калі ёсць нафта - то там і газ будзе. А калі газ - то, можа, і алмазы дзе-небудзь схаваліся. 30 гадоў шукаюць, і нічога не атрымліваецца. А Польшча – раз і гатова! Нічога не шукалі, а ўзялі і напароліся. І гэта, я думаю, для Лукашэнкі вельмі крыўдна.
З гэтымі пошукамі карысных выкапняў у Беларусі вельмі цікавы момант. Яны шукаюць, Лукашэнка запатрабаваў - значыць, трэба шукаць. Сказана: свідраваць, значыць, думаць няма калі, трэба свідраваць, усё. І яны ж свідруюць.
Але на цяперашняй нарадзе Лукашэнка падаў цікавыя лічбы - звычайна іх хаваюць, але вось цяпер прабрахаўся. Ён сказаў, што летась прасвідравалі 285 тысяч метраў свідравін, і гэта дазволіла дадаткова атрымаць 20 тысяч тон нафты.
Калі пералічыць і ўявіць, што іх удалося прадаць у адпаведнасці з расейскай цэнавай граніцай на нафту (тым, якая была да нядаўняга зніжэння) — можна атрымаць прыкладна 26 мільёнаў беларускіх рублёў.
Колькі каштавала само свідраванне, Лукашэнка не сказаў. Але затое сказаў, што толькі на абнаўленне, умацаванне матэрыяльна-тэхнічнай НПЦ = геалогіі выдаткавалі 35 мільёнаў рублёў.
Вось вам прапорцыя: мы капалі-капалі, зарабілі 26 мільёнаў рублёў, выдаткавалі (а гэта толькі маленькая частка выдаткаў) — 35 мільёнаў. У гэтым, уласна, увесь эканамічны сэнс пошукаў беларускіх карысных выкапняў.
Абгрунтаванне для такога зацятага «свідравання», на думку Махоўскага, ляжыць хутчэй у галіне псіхалогіі, чым эканомікі:
- Усе эканамічныя ідэі Лукашэнкі палягаюць у тым, каб прыдумаць што-небудзь такое, замуціць «схемку», праекцік, які мы цяпер выканаем — і пасля гэтага будзе нам поўнае шчасце. Гэта было з атамнай станцыяй, пра якую ён казаў: пабудуем АЭС — тады зажывём. Нешта не зажылі.
З карпарацыяй БНБК, якую запусцілі супольна з экс-прэм'ер-міністрам Кыргызстана, ён казаў: гэта, маўляў унікальны праект, «аналоговнет», цяпер як пабудуем ды як будзем прадаваць распрацоўкі амінакіслоты і камбікормы па ўсім свеце. Але нешта пабудавалі - а цяпер давялося ўзяць яе на дзяржаўнае ўтрыманне.
Пра дрэваапрацоўку я наогул маўчу. Таму што пра дрэваапрацоўку цяпер можна казаць ці добра, ці нічога. А таксама Лукашэнка заяўляў, што як зробім гэта, так і зажывём.
Усе гэтыя ідэі — надзеі на цуд. І тое ж самае з нафтай: будзем здабываць, будзем багацець. Але пакуль багацець не атрымліваецца, больш марнуем.
У Беларусі нельга ў прынцыпе знайсці нафту. Магчыма, яна ёсць - проста не трэба так старацца. А каб дагадзіць Лукашэнку, у Беларусі цяпер распрацоўваюць такія радовішчы, дзе здабываць нафту ў прынцыпе нерэнтабельна.
Андрэй Махоўскі прыгадаў, што яшчэ да 2020 года, пакуль дзяржава не закрывала ўзмоцнена эканамічную статыстыку, беларускія нафтавікі скардзіліся: іх прымушалі распрацоўваць радовішчы, у якія патрабавалася ўкласці больш, чым можна было зарабіць — а потым іх жа лаялі за тое, што рэнтабельнасць нізкая.
Як бачым, праз гады нічога не змянілася: усё тая ж ўстаноўка свідраваць і шукаць карысныя выкапні ў нетрах беларускай зямлі, і ўсё тыя ж нападкі на геолагаў і ўсіх датычных, калі высвятляецца, што не ўсе свідравіны аднолькава багатыя на нафту — а ў некаторых яе і зусім няма.